Vol verwachting…

Sinterklaas is weer in ons land, voor veel kinderen een leuke en spannende tijd. Ik heb hele warme herinneringen aan de Sinterklaasvieringen bij mij thuis, wat mij betreft een van de leukste kinderfeesten. Ik ben dan ook zo iemand met tranen in de ogen tijdens de intocht van de Sint, echt waar, het ontroerd me. In mijn eerste jaar als leerkracht van een kleuterklas keek ik dan ook vol verwachting uit naar de weken rondom Sinterklaas. Samen zingen, pepernotenbakken, verlanglijstjes, brieven en tekeningen voor de Sint maken. Een prachtig aangeklede klas, met haard, schoorsteen, werkkamer van Sint en natuurlijk een chocoladeletter fabriek. Ik was er helemaal klaar voor, maar helaas bleek al snel dat ik er ook helemaal klaar mee was.

Wat ging er nu mis? Voor kleuters gaat het Sinterklaasfeest gepaard met een dosis gezonde spanning. Kan de Sint ons wel vinden? Hoe komt hij binnen, er is geen haard in de klas? En nog veel meer vragen roept hebt bezoek van de Sint op. Heel erg leuk, want er worden plannen gemaakt en oplossingen bedacht en de kinderen werken met plezier hieraan samen. Het mooie van het Sinterklaasfeest is toch wel het magische. De Goedheiligman die samen met zijn Pieten, wanneer iedereen slaapt over de daken rijdt om zijn cadeautjes te brengen. Het is een feest van geven en ontvangen, in een sfeer van verwondering en geheimzinnigheid. Wat ik in de klas tegen kwam was iets heel anders dan verwondering en gezonde spanning. In de kring kwamen de, voor kleuters, meest vreselijke scenario’s voorbij, allerlei rampen die het Sinterklaasfeest wel eens ernstig zouden kunnen verstoren. Een ziek paard, verloren cadeaus en verdwaalde pieten. Dit alles dankzij de input van het Sinterklaasjournaal. Niks ten nadele van Dieuwertje Blok, ik vind dat ze het super doet. Zelf keek ik stiekem ook wel eens naar het Sinterklaasjournaal, geweldig vond ik het, totdat ik met kleuters te maken kreeg. Dit veranderde mijn beeld over de inhoud van het journaal. Want is het wel zo leuk om jonge kinderen zo te verontrusten? Wat op televisie komt is de waarheid voor hen. Ik ondervond in de klas de impact die het had op veel kinderen. En ieder kind is natuurlijk anders en dus heeft de een er meer last van de ander. Ik merkte in de klas dat veel kinderen prikkelbaar waren, hyper werden, meer huilden en zichzelf een beetje verloren, toen zelfs een van de meest zachtaardige leerlingen anderen begon te bijten, begreep ik dat we hier niet alleen meer met gezonde spanning te maken hadden. Het is overigens niet alleen het Sinterklaasjournaal wat hier aan bijdraagt. Ook het feit dat Sinterklaas overal verschijnt in deze weken helpt niet mee. Kwam hij vroeger alleen langs op school en thuis, nu komt hij ook op de voetbal, de BSO en de hockey, onvermoeibaar is de Sint anno 2014. Onlangs las ik dat er ergens een cursus werd gegeven aan ouders om Sinterklaas-stress te voorkomen. Het moet niet gekker worden, een cursus is nergens voor nodig, maar met wat inzicht in de behoefte van jonge kinderen en een paar tips kom je de komende weken stressvrij tot een sfeervol Sinterklaasfeest!

Jonge kinderen in de kleuterleeftijd hebben veelal behoeft aan fantasievolle verhalen met herkenbare voorspelbare patronen. Zij houden van afgeronde verhalen die ze graag meerdere keren horen. Precies, eindeloos dat zelfde boek voorlezen! Waarom? Omdat ze zich op die manier er echt mee kunnen verbinden en zich, in dit geval,  wanen in de magische sfeer die bij Sinterklaas hoort!

Maak een kalender, die de dagen aftelt tot aan 5 December. Laat de kinderen de dagen doorkruizen, ze zien nu zelf hoe lang het nog duurt. Geef hier ook op aan wanneer ze hun schoen mogen zetten, dit voorkomt een hoop onrust en discussie. Aanrader is dit enkel in het weekend te doen. Kinderen slapen vaak minder goed en worden toch eerder wakker. Kon je al niet uitslapen in het weekend, nu zeker niet..

Een schoencadeau hoeft niet altijd van materiële waarde te zijn. ‘Collect moments, not things’. Dit jaar vond mijn oudste een pietenpakje (deze draagt hij al jaren, maar mocht de pret niet drukken) in zijn schoen, met een boodschap van de Sint of hij zijn hulpje wil zijn… Ook leuk, een pepernoten recept in de schoen, om de pepernoten Piet een handje te helpen. Kleine opdrachtjes en iets lekkers is minstens zo leuk, we hoeven het echt niet groter te maken. Oja, mijn oudste was heus wel een beetje teleurgesteld of verbaasd dat er geen graafmachine in zijn schoen zat, maar dat hoort nou precies bij de gezonde spanning, wie weet 5 dec?!

Maak een gezamenlijke en knus avondritueel. Dit zijn de momenten die ik me uit mijn jeugd het beste kan herinneren en koester. Ook wanneer de schoen niet wordt gezet is het fijn om Sinterklaasliedjes te zingen (mocht je weinig zangtalent hebben, er zijn veel leuke cd’s). Er zijn prachtig Sinterklaasboeken om ‘s avonds voor te lezen. En ja, misschien wel dagen lang het zelfde boek, keer op keer!

Iedereen bepaalt natuurlijk zelf of zijn kinderen naar het Sinterklaasjournaal kijken, en zoals ik eerder al schreef ieder kind is anders. Kijk goed naar de behoefte van een kind en of hij er aan toe is. Vergeet niet dat wij als volwassen veel meer behoefte aan spanning en sensatie hebben dan jonge kinderen en dat het Sinterklaasverhaal op zichzelf al een magisch verhaal is, dat weinig extra input nodig heeft.

Een hele fijne Sinterklaastijd gewenst!